BURGERFEST και VEGAN
Καταλαβαίνεις, γκρινίτσα. Βεβαια μύριζε υπέροχα ολο το Γκάζι και μμμμ. Μήπως η γεύση θα αποζημίωνε τη γκρίνια; Απλά το μυαλό σταματούσε. Και κει που κάθομαι στην ουρά, και γκρινιάζω, γιατί ειμαι όρθια, γιατι με σπρώχνουνε, γιατί ήρθα, γιατι η γη γυριζει, ξερεις τετοια, ξαφνικά ακούω μία φωνή να ουρλιάζει. Δεν ήταν Βελιγκέκας, ήταν μια βίγκαν από μια ομάδα προστασίας των ζώων. ΝΑΙ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ BURGERFEST.
- Τα ζώα δεν είναι φαγητό !
- ΕΙΝΑΙ! ( αυτή η φωνή ήταν από το δημοσιογράφο μου )
- ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ; ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΣΦΑΓΗ! ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ;
- Βurger! ( Ναι πάλι εμείς ήμασταν αυτοί )
Αναρωτιέμαι, αν στα χρόνια της Χούντας υπήρχε αυτό το δίλημμα, ή τη δεκαετία του 30, ή στη Κατοχή, ή το 1821. Δε νομίζω ότι κανένας παλαιότερα σκέφτηκε α, τρωω κρέας.
Η ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΣΗΜΕΡΑ, το έκανε πραγματικότητα. Παλαιότερα, που δεν υπήρχε αυτή η πληθώρα αγαθών, και σίγουρα, τα παιδιά προτιμούσαν να φάνε μπριζολίτσα από φασόλια πάλι, τα πράγματα ήταν σίγουρα αλλιώς.
Κοίτα να δεις, τρώω κρέας. Έκανα και τα μαθήματα της βιολογίας και στα βιβλία μας τα έμαθαν τα είδη. Τα φυτοφάγα, τα σαρκοφάγα και τα παμφάγα. Είμαστε παμφάγα, ναι εμείς και τα γουρούνια. Ίσως και οι κότες αν δεις τι τρώνε σήμερα.
Το θέμα είναι όμως, ότι σε μια κοινωνία που μαστίζεται από επιλογές, και μας κάνουν διαλέξεις να υποστηρίζουμε τις επιλογές μας σε όλους τους τομεις, θα επρεπε να μπορω γαμωτο να υποστηριζω οτι τρωω κρέας. Τρωω και κρεας δηλαδη.
Εσυ σαν χορτοφαγος, πρεπει να σου κανω κηρυγμα αν δε τρως τυρι; Η αν εκ φύσεως δεν σου αρεσει το κρεας; Απο κει και περα, δικαιωμα μου επίσης που δε θα φαω κηνυγι, γιατι θεωρω οτι σπαω την οικολογικη αλυσιδα.
Ασε με επίσης να πιστευω οτι πρεπει να τρωμε λιγο απ' όλα. Αλλά άσε με να το πιστευω. Το κακο σημερα ειναι οτι ολοι προβαλλουν το ποσο πρεπει να έχουμε ελευθερίες, και προβάλλουν τις ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΣΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ. Και αν δεν μπορώ να τρώω , που ειναι από τα βασικότερα ένστικτα, αυτό που θέλω, χωρίς να με κρίνεις, ΠΟΣΟ ΔΙΚΑΙΟΥΣΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟ; Και ακόμα χειρότερα, πόσο ιδεαλιστής μπορείς να θέλεις να είσαι;
Και αν εισαι ιδεαλιστής, γιατί το προβάλλεις, σε ενα φεστιβάλ που όλοι πήγαν να φάνε κρέας; Ποιός σε έχρισε καλύτερο αυτομάτως από τους άλλους; Αυτή είναι η ισότητά σου λοιπόν;
Η μήπως περίμενες οτι ακριβώς αυτό το κοινό, θα άλλαζε κατεύθυνση ξαφνικά , και θα πηγαινε να φάει κινόα; Οι ιδεαλιστές κρατάνε τις ιδέες και τα ιδανικά για τον εαυτό τους, και αφήνουν τους υπόλοιπους να αποφασίσουν αυτό που θέλει ο καθένας να είναι.
Ο ιδεαλισμός είναι ένας μικρός φασισμός. Καταλήγουμε να ζητάμε αποδοχή για τα αυτονόητα, ξεκινώντας από το φαγητό. Παρασοβάρεψα. - ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΜΑΙ;
Εν τέλει στο φεστιβάλ δε πήγαμε. Πήγαμε Ψυρρή, στο υπέροχο μαγαζάκι Boo - Cafe Bar στου Ψυρρή, να πάτε και να παρετε το Bootilicious. ( Σαρρή 21, Ψυρρή ) . Είχε και σκαμπό , για μας τη τριτη ηλικία, αλλά υπέροχη, ζεστή ατμόσφαιρα.https://www.facebook.com/boocafebar/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου